W.S. Merwin lauratem pierwszej edycji Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta

Poeta amerykański laureatem pierwszej edycji Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta

William Stanley Merwin, amerykański poeta, tłumacz i dramaturg, urodził się 30 września 1927 r. w Nowym Jorku.

Ukończył studia na Uniwersytecie Princeton, następnie mieszkał m.in. w Hiszpanii - gdzie pracował jako nauczyciel syna Roberta Gravesa, Wielkiej Brytanii - zaprzyjaźniając się z kręgiem pisarzy skupionych wokół Sylvii Plath i Teda Hughesa oraz we Francji - fascynując się kulturą prowansalską i tradycją trubadurów. Pod koniec lat 70. przeprowadził się na Hawaje, tam też – na wyspie Maui, mieszka do dzisiaj, związany z ruchami ekologicznymi dążącymi do restytucji lasów deszczowych. Historii i mitologii Hawajów poświęcił książkę „Folding Cliffs: A Narrative” (1998).

Pierwsze próby poetyckie podjął w wieku czterech lat. Jak dotąd opublikował ponad 50 tomów wierszy, przekładów i prozy. Debiutancką książkę poetycką „A Mask for Janus” opublikował w roku 1952 – z przedmową W. H. Audena. Jego wczesna poezja była często inspirowana tematami i postaciami zaczerpniętymi z mitologii i klasycznego dziedzictwa kulturowego, z czasem dopiero zdecydował się na bezpośredni sposób wypowiedzi, choć niejednokrotnie to właśnie klasyczny temat (jak „sąd Parysa”) był dla Merwina wehikułem umożliwiającym poruszenie osobistych tematów. W latach 60. był jednym z najbardziej znanych poetów związanych z ruchem sprzeciwu wobec wojny w Wietnamie, obok takich twórców jak m.in.: Robert Bly, Adrienne Rich, Denise Levertov, Robert Lowell czy Allen Ginsberg. Zwieńczeniem tej dekady były tomy „The Lice” (1967) oraz „The Carrier of Ladders” (1970) – do dziś często uważane za najbardziej znaczące zbiory Merwina. Wiersze z późnych lat życia poety, inspirowane buddyzmem Zen oraz głębokim zaangażowaniem w ekologię, są częstokroć pochwałą natury i piękna widzialnego świata.

W. S. Merwin jest także cenionym tłumaczem, autorem przekładów m.in. poezji hiszpańskiej, francuskiej i włoskiej, dzieł Mandelsztama i Nerudy, „Pieśni o Rolandzie” oraz „Czyśćca” z „Boskiej Komedii” Dantego.

Otrzymał liczne wyróżnienia, w tym m.in. dwukrotnie nagrodę Pulitzera w dziedzinie poezji (1971 i 2009), Tanning Prize – przyznawaną przez Academy of American Poets (1994) oraz National Book Award (2005). W roku 2010 pełnił oficjalną funkcję Poety-Laureata Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Na język polski jego wiersze tłumaczyli m.in.: Julia Hartwig, Czesław Miłosz, Artur Międzyrzecki, Grzegorz Musiał i Piotr Sommer.

Uroczystość wręczenia pierwszej Międzynarodowej Nagrody im. Zbigniewa Herberta odbyła się w Teatrze Polskim w Warszawie 3 czerwca 2013 r.